Jan Rijckoort

Jan Rijckooort werd in 1889 geboren te Heule , reeds op 13-jarige leeftijd moest hij gaan werken in het fabriek. Het werk was zeer hard en de verdienste zeer klein. Hij hield dit 4 jaar vol en werd toen beroepsmilitair, voor een termijn van 5 jaar. Na vervolgens als autodidact in een toelatings examen geslaagd te zijn, bekwam hij een betrekking bij de Belgische spoorwegen.

Pas begonnen bij de Belgische spoorwegen brak de Eerste Wereldoorlog uit en trok hij terug zijn leger uniform aan. End oktober 1914 werd hij zeer zwaar gewond aan het IJzerfront, terwijl zijn jongere broer sneuvelde aan zijn zijde. Zodra hij hersteld was keerde hij terug naar het Front.

Toen hij na de oorlog uiteindelijk gedemobiliseerd werd, had het front leven hem lichamelijk en ook geestelijk zwaar beproefd. Hij besloot voortaan alles te doen wat mogelijk was om de oorlogsgruwel eens en voorgoed onmogelijk te maken en werd daarom "communist".

Als zwaar oorlogsinvalide zag Jan Rijckoort zich genoodzaakt zijn betrekking bij de NMBS op te geven. Hij huwde met een zeer ontwikkelde "Walise" met wie hij 2 dochtertjes kreeg en ze vestigde zich te Lombardzijde, om beter in het onderhoud van zijn gezin te voorzien werd hij "kunstschilder" en specialiseerde hij zich in zeezichten.

Door het leven van "Hier Dinaso" werd hij een vurige bewonderaar van Joris van Severen. In het begin van 1934 trad hij na de ontmoeting met Joris van Severen toe tot het Verdinaso . na 1 jaar lid van het verbond te zijn, trad hij toe tot de Dietse Militanten Orde. Door toedoen van Joris van Severen bekeerde Jan Rijckoort zich tot de Katholieke godsdienst en in 1936 vestigde hij zich te St.-Andries te Brugge.

Toen Joris van Severen in juni 1939 ernstig ziek was, waakte hij dag en nacht aan het ziekenbed van zijn Leider. Ook op 20 mei 1940 volgde hij zijn Leider in de dood te Abbeville. Daarom eiste "Louis Guening" dat hij te Abbeville zou rusten aan de zijde van zijn Leider.

Geschreven door:
Rolf Waegeman