Loopgrachten soldatenkunst uit de eerste wereldoorlog.

 Als object van de maand zetten we 2 obussen in de kijker die bewerkt en versierd zijn met een Vlaamse leeuw.
Iedereen kent deze vorm van soldatenkunst wel die veelal werd beoefend ergens achter het front of in de loopgraven op momenten dat er geen gevechten waren, daarom heeft deze kunst ook de naam loopgravenkunst meegekregen.
Het is niet enkel deze mooi bewerkte obussen laten zien maar toch ook wel het verhaal dat eraan vastzit.
Ergens begin jaren negentig trokken we met 3 militanten onder leiding van Xavier Buisseret naar Alveringem voor de jaarlijkse poetsbeurt van het graf van Priester-Dichter Cyriel Verschaeve.
Dit was een jaarlijkse uitstap als eerbetoon aan Verschaeve en aangezien Xavier één van de zeven testamentsuitvoerders van Verschaeve was onder de codenaam 'Operatie Brevier', was het toch altijd een ietwat bijzondere dag.

We waren op die bewuste dag zo een goed uurtje aan het werk met de opkuis van de grafsteen en het terrein errond toen er een oudere man het kerkhof kwam opgestapt en met ons begon te praten over Verschaeve en hoe bewonderenswaardig hij het vond dat jonge mensen zich om het graf bekommerden.
Hij vertelde ook over operatie Brevier en wanneer iemand van ons de man erop attent maakte dat Xavier één van de uitvoerders was geweest van deze operatie was de man met verstomming geslagen.
Na nog wat gepraat tussen de man en Xavier nam de man afscheid.
Na een klein half uurtje wandelde hij terug het kerkhof van Alveringem op met een tas met daarin deze twee obussen.
De man verklaarde dat deze beide obussen afkomstig waren uit de werkkamer van Cyriel Verschaeve waar ze tijdens de Bevrijdingsdagen werden meegenomen (gestolen?).
Hij wou dat deze obussen ergens goed terecht kwamen en schonk ze aan Xavier Buisseret als waardering dat Verschaeve terug in Alveringem in Alveringem was begraven.
Nu was het onze beurt om even versteld te staan.
Hoe dan ook, de obussen stonden even bij Xavier thuis waarna hij ze later aan mij schonk.
De obussen zijn nu opgenomen in het Vlaams Historisch archief waar ze een ereplaats hebben gekregen.

Geschreven door Jan de Beule