Lode de Boninge

Lode de Boningen werd geboren in Antwerpen op 26 november 1896 en hij is gestorven in Nieuwpoort op 7 mei 1918. 

 Lode is opgegroeid in een Franstalig milieu te Wevelgem en gestudeerd in Kortrijk. Op 24 februari 1914 treedt hij in het noviciaat bij de witte paters van Afrika te Boechout bij Antwerpen. In september 1914 zet hij zijn studies voort in het klein seminarie te Esch bij Boxtel (Nederland) en wordt er, ingevolge de wet van 6 november 1915, onder de Belgische wapens geroepen. Na zijn opleidingsperiode te Auvours komt hij op 29 mei 1916 als brancardier aan het front. Hij sticht er een frontblaadje voor Wevelgem (De Leiekerels), waarin hij aanvankelijk een Vlaams-Passieve houding aanneemt. Zijn ervaringen aan het front en de lezing van de eerste Open Brief van de frontbeweging brengen hem tot een meer radicale houding.  

Omstreeks Kerstmis 1917 sluit hij zich aan bij de frontbeweging. Na de "vliegtocht" van 11 januari 1918 te Hondschote aangehouden, word hij op 20 februari veroordeeld tot 7 maanden gevangenis en 100 fr. Boete, tijdens het Proces van de 6de legerafdeling. Op 16 maart wordt deze uitspraak in beroep teruggebracht tot 6 maanden voorwaardelijk. Na zijn dood vond men in zijn doorschoten brieventas zijn testament van 22 april 1918 een belijdenis van zijn liefde voor Vlaanderen, dat thans in de IJzertoren rust. Op 16 juli 1921 werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar Wevelgem. De familie weigerde het later in de crypte van de IJzertoren te laten bijzetten omdat hij uit een Franstalig milieu afkomstig was.

Geschreven door:

Rolf Waegeman

Geraadpleegde werken:

- De offergang van Lode de Boningen en Frans van der Linde door een frontmakker

- Encyclopedie van de Vlaamse beweging